gülümsedim uzaklara zamanlar ötesinde bir yerlerde senin de gülümsediðini düþünürken yine
hep mutluluðunu diledim tanrýdan yüreðim kadar yakýn o yüreðine bir gülün yapraklarýnda tüm sevgilerimi býrakýp usulca o mutluluðunu yaþadým sessizce.. ve uzun uzun daldým gülümseyiþlerine seninle birlikte ama hep özleminde çok uzaklardan
sonra yeniden yüreðime yazdým seni silinmesinden korkarak öylesine derin , öylesine acýtarak bir kez , bir kez daha yazdým
sigaramýn dumanýnda bile hayalin gülümserken sevdan dý içime çektiðim gül yüzünü ve gülümseyiþlerini sonra gözlerini , ýþýl ýþýl gecelerimden sabahlarýma yýldýz yaptým gökyüzünde
gözlerindeki sevginin bütün renkleriyle gökkuþaðým oldun en sonunda karýþtým bütün renklerine sen oldum sevginle ben ben oldun sevginle sen …
Mert YIGITCAN
Maltepe / istanbul 10 / 03 / 2008 04:50 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.