Menzil

Sonsuza ezilmeliyiz,bir þelalenin kuraklýktan üþümüþ
toprak yarýklarýný suladýðý gibi

,selam verince gülüp
dað çiçeklerine karýþan

yol vardýr öpe durur seni
bir yol vardýr güle durur seni
bir yol vardýr öle yazar
bir yol vardýr göle saçar
bulutun güneþte eriyen gibi uzamalý yollar sana.
bir aflaz ki deðmesin antellerine,
gözü gözde olmasýn hiçbir himmetin
cevaz vermesin sesi hiçbir hikmetin

her duanýn gönülden kayýp
,sesi seste söyletenden cayýp
velvele kopsa yoldan düþmek ayýp...

.yalnýz bir baykuþ misali vaveylâsý uyuklarken
gecelerde sokaklarýnda menzil iken.
Gezgin i mgeler...
Sosyal Medyada Paylaşın: