ÜLKÜCÜNÜN SEVDASI...

Nerede kaldý ihtiþamlý delikanlýlýk yýllarým benim
Deli fiþek gibiydim sokaklarda ben
Akþamlarýn koynunda ýslýkla beklerdim seni
Pencere perdesinden göz ucuyla süzerdin
’’Fiyakalým geldi mi?’’ diye can atardýn
Dudaklar suskun, gözler yanardý aþk korunda
Sokaðýn loþ labasý arkasýnda siper alýr beklerdim
Gelemezdin, gelip geçerdi zaman þafaða dek
Gözlerde nem, gönülde asi bir deprem giderdim ...

Kar yaðardý geceyi soluklarken, üþümek ne ki?
Sevdanýn ateþinde kavrulurdu yüreðim
Sýmsýcak bakýþlardan yedivrenler gülümserdi
Ay yüzlümün nefesi vururdu baðrýma uzaðýndan
Gün görmemiþ talihimizin zincirleri
Buluþmamýza vurulmuþ kelepçeler kýrýlmazdý
Öyleydi eskilerin töresi, çiðnenemezdi
Buruk içli bakýþla karlar altýnda hayali konuþurduk!

Zaman su gibi akýp gitti tadamadan aþkýmýzý
Ülkücü liseli bir kýzý sevmiþtim; adý .....
Her gün mavi güllü formasýyla geçerdi nazlýca
Camdan iç geçirerek izlerken ben o meleði
Güller, lavantalar serpiþtirmek isterdim yollarýna
Sonra bir el uzandý sevdamýza ocaðýn tepesinden
’’Ülkücü ülkücünün kardeþidir!’’ dendiðinde
Hayaller gömüldü, sevdamýzýn ateþinde kül olduk
Ülkücünün sevdasý bile çok görüldü memlekette bize..!

Zafer Direniþ
...

Þimdi arýyorum seni, neredesin gonca mavi gülüm?


Sosyal Medyada Paylaşın: