içimde bir şehir ölüyor anne
Ýçimde bir þehir ölüyor anne
Dört yandan kuþatýlmýþ, kurþun yaðýyor üstüne
Ölmüþ annesinin göðsünü emiyor bir bebek
Kardeþinin yaralý göðsünde, mühür olmuþ elleri
Çaresiz, eli kolu baþlanmýþ bir þehir
Kan kusturulmuþ bir millet, üstelik dili yasak
Ve güneþi söndürülmüþ bir sabah
Ýçimde bir þehir ölüyor anne
Kundakalnýyor uykularým, her yer mahþer yeri
Ölü canlar dökülüyor gözlerimden
Hiç bilmediðim tanýmadýðým kardeþlerim ölüyor
Ölende bendendir, öldürende benden
Ve tanrý bile utanýr, zalime üflediði ruhtan
Lanet dökülür gökten, kan yaðar bulutlardan
Ýçimde bir þehir ölüyor anne
Önce ýþýklarý söndü gecekondu evlerin
Ve bir ateþ fýrtýnasý sardý her yeri
Örüklü saçlar kan içinde, basma fistan paramparça
Yerden toplanan evlatlar, avucunda kanlý þeker
Hiç bir savaþ, hiç bir zaman barýþ doðurmaz
Ýçimde bitmeyen katliamlar var anne
Beþir Çitak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.