İyi ki varsın olmasaydın!

Bugün

Öksüzlerin üþüyen gecelerini andým

Sensizliðin düþüyle haþyet içinde uyandým



Yorganý attým,

Yataðýmdan da kalktým

Gecenin kuþatan serinliðinde seni andým



O an kalakaldým,

Sanki öylece mýhlandým

Enaniyetimle baþa baþ kaldým sarsýldým



Yarým asýrlýk

Bir hayatýn hicranýna kandým

Nihayetimi hatýrladým, ancak dona kaldým



Utancýmdan

Hiç yalvaramadým robotlaþtým

Ýnsanlýðýmdan utandým, yalnýz bir candým



Ölüm! Ýyi ki varsýn,

Olmasaydýn kokacaktým

Benliðimi her vakit utanmadan avunacaktým



Ya Rab

Titreyen bu ten, sensizlikte bir heder

Kuþattý her bir yanýmý býrakmayan bu keder



Aþk ile akan

Þelaleler, merhameti bilenler

Sevgiyle filizlenen ömürler neyi beklerler



Elbet bir

Mühleti vardý, toprak neyi arardý

Mezarlar kazýldý, nice anýlar orada saklandý



Kime kaldý,

Kimler ibret aldý hilkate inandý

Ýmaný için her bir þeyden iþte yoksun kaldý



Hey can,

Bir sevda için sürekli aranan zat

Bak görkü halin pek harap, aþk sensiz azat



Sarýl kalmayan

Takatinin son hengâmesine

Durma niyaz et, salâvat getir peygamberine







Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: