Tepeden denize heybetin yeter, Alevden Sancaðý yakan Ýstanbul. Görmeyen olursa beterden beter, Her yolu tarihe çýkan Ýstanbul. Her bucaðýnda gülü kokan Ýstanbul.
Çaðrýna icabet edip de geldim, Ýzine naralar atýp da geldim, Rüzgarýn koynuna yatýp da geldim, Alevi kalbimi yakan Ýstanbul. Þu gönlüme sevda eken Ýstanbul.
Ýslamýn si mgesi aþk minaresi, Altýnla tartýlmaz her bir karesi, Aþýlmaz fetihi candýr paresi, Fatih’e müjdeli bakan Ýstanbul. Beni peþinsýra takan Ýstanbul.
Aradým kokunu buldum sonunda, Beni benden aldýn hem de anýnda, Kýyas olmaz baþka þehir yanýnda, Miski Amber gibi kokan Ýstanbul. Deryadan deryaya Akan Ýstanbul.
Kýtadan kýtaya rüzgarýn geçti, Çaðlardan çaðlara devirler açtý, Kutlu yürüyüþün adalet saçtý, Sabah ezanýna kalkan Ýstanbul. Gemileri bir bir yakan Ýstanbul.
Kavuþmak nasipmiþ aþýlmýþ yollar, Seni söyledi bil gönüller diller, Narýna dayanmaz kor olmuþ küller, Köprüden bilezik takan Ýstanbul. Seferi zafere çýkan Ýstanbul.
Þad olsun Fatih sultan Mehmed’im, Aþýk Aslansofu vardý Muradým, Bunca ömür yalnýz seni aradým, Göðe Ulu Batlý bakan Ýstanbul. Bayraðý göndere diken Ýstanbul. Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Aslansofuoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.