İflahın Söküyor

Ýflahýn söküyor

Tatlý naif insan kahýr mý dolu
Tarumar eyliyor bak saðý solu
Niçin zehir saçýyor tatlý dili
Kötünün sözleri özümü sýkýyor

Yüzüm yere gönlüm dara düþmesin
Kara baðlayýpda yara deþmesin
Yokluðunda heyhat sabýr tasmasin
Etme eyleme can, canan býkýyor

Virane gönlün ki eller yurdu mu
Koyup gittin yürek sýzýn durdu mu
Periþan hallerin, eller sordu mu
Yanmýþ yürek dolu dolu akýyor

Cihanda garip bir kulum nefs þaþar
Sen derdine þifa arayan beþer
Besleme kin nefret, sevgiyle yaþar
Yaðmurlar yaðsa da kurak yakýyor

Ýki yüzlü dünya, aðlarsan aðla
Piþmanlýk faydasýz karalar baðla
Sevdalý gönüle gir aþkla daðla
Kara sevda deli deli þakýyor

Hurigül dünya ki dipsiz bir kuyu
Ýnsanlar riyakar girdaptýr suyu
Her biri bir çeþit çekilmez huyu
Nefesine uyupta iflahýn söküyor...mlk/09/07/2023
Sosyal Medyada Paylaşın: