Yer'yüzünde Hüzün

...

hesapsýz gelen fýrtýna dinmiþ
ama kar yaðýyor korkusuyla nisanýn aklýna
baharý esirgenmiþ yaslý çýnarlara mý özenmiþ memleketim
sanki baharý esirgenmiþ gibi
þehre bir hazan kokusu sinmiþ


þehirde harami vakti
çiçekler ölgün ve periþan
haydutlar mý gelmiþ yoksa insanlýk mý gitmiþ
gülüþler bitmiþ ötüþler de bitmiþ
ah Süleyman!
þikayet edecek kimi kimsesi/bilgesi yok kuþlarýn
yüreðinde biraz bulut ile yaðmur
hepsi de göçüp gitmiþ


her þey suspus
izini sürmek neye yarar kriminalde katilin
hâlâ efendi þapkasý baþýnda ihanetin
ötelenmiþ bir mecraya insan
bir yudum yeþillik için
lekesiz vadilerinden çöllere bir köle gibi sürülmüþ
gün, yüzünü gösteriyor kýyametin
çocukça kurulan hayallere
sanki zehirli bir ateþ düþmüþ


yeryüzünde þikayet
yer yüzünde isyan bandolarý
yer yüzünde kýrýlgan ve baðýrgan
’’her þey biz yaþarken ölmüþ’’ efendim
ilahi sesleri silinmiþ kitaplara
sanki lanetli bir el kokusu sürülmüþ



sýzýlý geçen zamana ve mekana
elbisesi önünden yýrtýlmýþ makama ve imana
gideceði yeri bilmeyen adýmlarýn
fütursuzca ayartýldýðý bir uçuruma
iltica etmiþ ve orada
tanýdýk bir yüz dilenerek kendi haritasýný çizmiþ hayat
düþmüþüz bir çýkmaza ki heyhat
hangi ucundan tutarsan tut
kutsal deðil




_boran
Sosyal Medyada Paylaşın: