K/ayıp
Karanlýklarýn içindesin
Bir mermi ýþýk geçer kapýdan
Tutunsan ay dillendirecek kendini
El versen sýkýþacak yerinde
Bir düþ görsem aðlarým sana
Sen yine kaybettiklerini kazan
Ay karanlýk
Gündüz gece duruyor yerinde ama
kör kurþuna gebe
Nazlý yarim yerinde soluklanmýyor artýk
Hafiften kaçayým
Kör körü körüne körebe oynarken
Sen yine kaybettiklerini kazan
Dolunaydýr
Mavi bir þerbete ýþýk çalar hasreti
Yarým yarým içerim biramý
Nerede eþlik ettiysen orda koparma gönlünü
Ýntihar etsem yerinde kalan yerde
Sen yine kaybettiklerini kazan
Sen yine sana sarýl
Boþver bende kalan anýlarýný
Sar kendinle
þarap dökülmüþ tütünü
Sen yine kaybettiklerini kazan
Sýr odur
Sýrrý veren o
Ser odur
Seri yaratan o
Sen yine kaybettiklerine üzüntü ver kendine
...
Mýþ gibi anýlar
Vakitsiz hicranlar
Ve kardan semazenler
Dibinde uyanmak istediklerim
Karanlýklar öteki dilin adýdýr
Sen yine kaybettiklerine üzül
Üþümüþ anýlar seni hatýrlatmýþken
Dönme geriye
Sekteye uðrarsa kör kurþun
Yani koyun koyuna yattýðýn gibi
Bir of ki
Vurdum denmez buna
Ýþaretim emeðinde saklý..
Sen yine kaybettiklerine üzül..
Vaveylâ çýkartsýn
Ýster gülüp eðlensin
Namazýyla dalga geçeni
Ýsterse kaþ çatsýn
Yarsýn bilmesin beni
Sen yine kaybettiklerine üzül..
Gezgin i mgeler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.