Kýlýfýný yarýp da, açýlýnca güllerin Dua için ta içten açýlýnca ellerin Yaðmurunla ýslanýp, yeþerince çöllerin Yaþlarýný silmeden, silmeden geleceðim
Belki güneþ batarken, kýzarýrken ufuklar Yeþerecek yýllardýr çoraklaþan umutlar Daðýlacak ufkunu, saran kara bulutlar Sen hiç duyup bilmeden,bilmeden geleceðim
Belki efkar bunaltmýþ,artýk bu gelmez derken Belki gece yarýsý,belki de daha erken Akýl uçup gidecek,inan sana gelirken Ama mutlaka bir gün,ölmeden geleceðim
Ey hayali sevgilim, öteler ötesinde Niye titrer bu kalbim,her çaðýran sesinde Unutma bir zaman var, zamanýn ensesinde El alem þu halime, gülmeden geleceðim.
Ya yayan yapýldaðým, yahut yorgun bir atta Her güneþ batýmýnda, ta ufuklara bakta Gelemezsem ne olur, bekle beni sýratta Beklediðine piþman, olmadan geleceðim Sevgi çiçeklerimiz, solmadan geleceðim. Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayram Ali Bülbül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.