İyikim...🍃
Dolaþýyor zihnim, bölünmüþ uykunun gözbebeklerinde
eski bir atlas oluyor gölgem, þehrin el ayak çekmiþ yüzünde
kalbimde haklý bir kýrgýnlýk, özlemlerimde derin izler
sihri alýnmýþ nefesin sesi gibi seviþlerim
karanlýkta bir ýþýk süzmesi güneþi arayan tenim
sus diyor içim sus
sonrasý bir ip gibi boðazýma dolanýyor
geride býrakýyorum kýrgýnlýklarýmý
intihar ediyor tenimde bir bir kelimeler
geceye ve sana esir düþüyorum
kendime, bir tek kendime soruyorum canýmýn acýsýný
“içime attým içimden atamadým” seni
þimdi sarýlsan saatlerce aðlarým
ah be adam gözlerine düþtüðüm günden beri
üstüm baþým sen
çýkarýp atamýyorum gülüþlerini
keþke dememek için sihirli bir dünya arýyorum
ve inanýyorum göðün sonsuzluðuna
muhatabý diyorum, iþte orada
kalbim hýrçýn, gözlerim asi, sevmelerim kýrgýn sana
isyana yelteniyor kelimelerim
hüznümü sýðdýramadýðým yüreðimi biir bir sorguluyorum
her adýmda düþüyorum yangýnýna
ve yýldýzlý gök evinde kayboluyorum
yüreðimde ne varsa sevdim diyorum
rüzgarýna yüzümü adar gibi
gecenin sabahý doðuracaðý saate bakýyorum
yol boyunca dilimde bir þarký
geçiyorum gecenin koynundan incecik
sevginden sevgime ...
ruhuma nüfus ediyor bir damla yaþ
buz mavisi bir soluk, karýþýyor eðildiðim güneþin yüzüne
hadi ebedi gülümse...🍃
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.