MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
DERE KURU, GÖL KURU
Kahraman VARDI
DERE KURU, GÖL KURU
Kýþ sustu, hazan sustu.
Dere kuru, göl kuru.
Gönül küsmüþ ah çeker.
Dere kuru, göl kuru.
Ahu gözlüm bende kal.
Derin gölden balýk al.
Kara gözle umut ol.
Dere kuru, göl kuru.
Köþküm yok, sana versem.
Derdim çok, çare sorsam.
Bir gece sen de kalsam.
Dere kuru, göl kuru.
Bir yaram var kanamaz.
Yar mecnun hiç uslanmaz.
Kel kafama ilaç sürmez.
Dere kuru, göl kuru.
Kýrýk kalbim sus yeter.
Soba yok, baca tüter.
Bu acý bana yeter.
Dere kuru, göl kuru.
Vah ile ömrüm geçti.
Kuþ olup dala uçtu.
Uykum yok aklým kaçtý.
Dere kuru, göl kuru.
Kahraman VARDI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kahraman VARDI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
DAYANIŞMA
KARNE GÜNÜ SEVİLMEZ Mİ ?
RAMAZAN BİTİYOR
OKULLAR AÇILDI
KOMŞULUK BİTTİ
BAHRİYELİ
KARNELERİ ALIYORUZ
UYKUSUZ GEÇEN GECELER
TRAFİK
SAYGI KALMADI