ÖYKÜNÜŞ SEVGİYE

Güzel mi var, güzel görebilmek mi mesele
En kuytusundaki hazine de olsa göremez
El deðmemiþ bakirlikte cümbüþü sezemez
En mülayim hale uzaksa ruhtaki o duruþ
Dil bilmez, konuþsa da asla güzel söylemez.

Servetimin tümünü harcardýrm uðruna
Her ne yaptýksa bir arayýþ deðil mi þu dünya
Yüze aynsýyan neþe, gözdeki þu ýþýk olmasa
Sevgiye biçilir mi bir deðer, o eðilmez, dik
Zerreleri bile ilham katandýr onun, hazine
Gerçekten sevebilen,sevilenle çekilir her çile...

Þu ahengi katan ne varsa hayata dair
Bize deðmeden kazanmýyor anlamýný
Bizse ya hiçliyoruz onca emeði, vefasýzca
Yahut münferit mevzulardan kesiliyor yol setlerle
Yürünesi olamýyor hayat nefsi çirkinliklerle.

Hayatýn içinde bir duruþ olmalý ki saygýn
Gözler gülmeli, gönülller hep sevgiye yangýn
Hanilerinden yýkýlmadýk mý oncadýr içindeyiz
Piþmanlýklarla beslenmekten ederiz veryansýn.

Gölge olmadan birilerine bulmaktýr güzeli
Engelleri kaldýrabilmek deðil mi özde ironi
Oysa çoktan yorgunuz biz, anlaþýlamamaktan
Kafamýzdaki gürültünün nedeni de odur
Ýnsanlar mýþlý takýntýlarla soluyor günü, ayý
Kaçýyor böyle olunca da elden onun resitali.

Bizden ötekilere temas etmiyorsa onun rüzgarý
Neye yarar onca hengameden sonra gelen baharý
Vaylanmalar tüyleri diken diken etmedimi hep
Terden sonra iþitilenler gönle hakça bir edep.

Ya yarýna da uzanacak elle birlikte, açacak gül
Yahutta kesilecek yollarý onun yaþanansa zul
Ne için varolduðunu bilmemekten düþülür çukura
Varlýðýn anlamýný kavrayanlarla gidilir her yola.

Öykünülesi iþler, kiþilikler,eserler ne de çok
Kanýmca istikameti veren de zeytin dalýndan ok
Düþmanlýklarý, buðzu, dedikodularý atarsak
Yeri gelir karýn, buzun üstünde ölümüne yatarsak
Esse de boranlar fýsýltýdan ibaret olurlar bize
Þu sevebilme arzusu var ya, en pahasýz hediye.

Oðuzhan KÜLTE

Sosyal Medyada Paylaşın: