bir mahþer yeri kalabalýgý
sayýsýz insan yýgýný
bedenler robotlaþmýþ
gözlerde buz soguklugu
donduru bakýþlar
ve manasýzca
yaþamalar
nedendir böyle vahim
içler acýsý,
yürek yangýný neden
güneþ bile ýsýtamýyor
kararan bu ruhlarý
sanki boþa yaþýyorlar
kalmamýþ umutlarý
hayat bir tiyatrodur
hem oynar hem yaþarýz
yazgýmýz belli
sahnemiz ayný
farklý farklý
rolleri paylaþýyoruz
yaþamak bir ömür demektir
kalplerde inançla
sevgiyi beslemektir
alnýmýzdan dökülen
her bir damla ter
harcadýgýmýz emek
yaþayýþ amacýmýz
insan gibi varolmak
benligini bilmektir....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.