Kelam selama durur
Gönül nazik olursa, kelâm selama durur
Bed dimaðdan dökülen,sahibini mat eder
Mânâ gidince zaya, madde hýrstan kudurur
Lisan olmaktan çýkar, edebi berbat eder
Kelâm kaleme bakar, "yerimi bilirim" der
Nesirin kurallarý, sana lazým deðil mi?
Ýmlâyý bilmeyenler, "ustayým,þairim" der
Týlsýmýný bozduðun, köklü nazým deðil mi?
Satýrýn hatýrýna, satýrý satýrlama
Büyüklere selam ver, þiirin tozunu sil
Çýraklýk gereðidir; ustayý hatýrlama
Okudukça yazarsýn, geçmiþin izini bil
Niceleri bu yolda, dirsekler çürüttüler
Bir noktanýn peþine, nice virgül atarak
Hece hece çaðlayýp, kervaný yürüttüler
Þiirin kapýsýnda, eþiðinde yatarak
Cahilim cüretim var, þiir yazmak niyetim
Kelimeler koþarken, ben peþine bakarým
Bir harfe köle diye, yazsýn medeniyetim
Kurumuþ gönüllere, damla olur akarým
Ey dostum ! kalem kýrýk, gönül viran olsa da
Umudunu yitirme, bir bilen bulur seni
Nice defterde kelam, yarým yarým kalsa da
Tamamlanýr cümleler, namýn olur Arzeni
Selim Adým/ERzurum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.