En az gözleri kadar maviydi dili
Umut algýlasa onu
Sýnýrýndan utanýrdý
Güneþ çekinirdi doðmaya
görseydi idesindeki aydýnlýðý
Yeni bir yaþam kadar bebeksiydi gülüþü
Reel ve natürel
Þair olmaya gerek yoktu yani þiir yazmak için
Bir sima ý huzme yeterdi
karanlýðýna sýzan
O an derin bir ürpertiyle ruhani bir el
Hiç söylenmemiþ sözleri yazdýrýrdý kalbinin aþk defterine
Ne dünyayý görürdü gözün
Ne aklýnda kalýrdý adýn
Ve derin bir uykudan uyandýrýrdý seni
Þiire aþký fýsýldayan kadýn
yýlmaz YANARDAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.