Zifirî karanlýðý mýzrak gibi delerek, Sonsuz ümitler ile sana geldim bu gece. Yokluðun, yüreðime bir köz gibi düþünce, Kývrandým acýlarla, her gün sabahlara dek
Baharým hazan idi, gündüzlerimse gece Ruhum, dünyada iken cehennemi yaþadý Buna sevda denilmez, bilmem ki nedir adý Kerem, Ferhat, Mecnun’ un görmediði iþkence.
Þimdi cismim karþýnda, hislerim iki büklüm Eþiðine baþ koymuþ, amadeyim emrine Dönelim beraberce eski günlere yine Önümüzde mutluluk bizi bekliyor, gülüm!
Sosyal Medyada Paylaşın:
mücahit_gözütok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.