Paha biçilen hiç bir deðer yoktur hükmüme Geçmiþim dünden bugüne üstün bir haldedir. Desem ki gelde vazgec, bu yaralý gönlüme, Ben küskünüm, mazimse þimdi yaban eldedir. **** Tartýlan tartýlar da, bir yük çekmez deðerim Nedense hiç kimse açmaz, bu garip kapý mý. Gökte sönük yýldýz gibidir bütün emelim Unutanlar! unutturuyor simdi adýmý. **** Ben yürürüm gölgem yürür, bürür hatýralar Alnýmdaki kaderimin bitmeyen çizgisi. Havada kara bulut var,ruhum da karalar Uçuþuyor beynimde bir mazinin ezgisi. **** Durgun suya benzer,gözlerimdeki bakýþlar. Dizlerde can kalmayan bu beden benim deðil. Çýldýrtýr girdabýna düþdüðüm haykýrýþlar Bedene can veren bu ruh, neden benim deðil? **** Bir garip köþe de, özünü arayan adam Kuru bir yaprak gibi rüzgarlarýn peþinde. Ne zaman geçmiþi hatýrlatan bir söz duysam, Ayrýlamam! onun o vefalý dizlerinde. **** Bu adam yorgun, ’bitap’ ölümün ensesinde Dik bir duruþu var, tek baþýna vatan gibi Bilirim bir Türk, ölümün eþiðinde bile... Göðsünü siper eder yýllara, kalkan gibi. **** Paha biçilen hiç bir deðer yoktur hükmüme Geçmiþim dünden bugüne üstün bir haldedir. Desem ki gelde vazgeç, bu yaralý gönlüme, Ben küskünüm, mazimse þimdi yaban eldedir.
...................... K.Kurultay Sosyal Medyada Paylaşın:
KURULTAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.