AKŞAM GÜNEŞİ ELVEDA DERKEN...

Görkemli Sultan daðlarý kucaklarken haziran akþamýný
Kekik, çam, ardýç, yaban çayý kokularýný býrakýr gönüllere
Sazýn tellerinde sevda hicraný dolaþýr hisli þarkýlarda
Bir hoþ olurum ben maziye döndüp baktýkça
Günbatýmýna bir kaç adým kala düþersin hayallerime
Bir mazinin defteri açýlýr yalnýzlýðýn kuytularýnda
Terasýn gölgesinde doya doya bakarým gözyaþýlý uzaklara...

Bahçemdeki papatyalar, gelincikler göz kýrparkan hasrete
Rengarenk kelbekler, akþam kuþlarý uçuþur yanýbaþýmda
Otaðýmýn köþesindeki mor zambaðým hüzne bürünür
Adýný verdiðim ela gözlü kedim nazlanýr akþam sefasýna
Yollar yolcu yorgunu, ýssýz bir pazar acýsý çöker
Yüreðimin enginlerinde ne çaðlayanlar kudurur bilir misin
Kayýp gider unutulmuþ bir kalbin sýzýlarý ta uzak diyara...

Karabulut, viraneler mekanýna dönüþmüþ vurdum duymaz
Bir yudum sýcak çayýn hatýrý bile kalmamýþ
Nerede kaldý o çocukluk aþklarý, hangi sokaklarda saklý
Baðlarbaþý camii’nden ikindi ezanýn sesi yükselir
Kubbesinde otað kurmuþ anaç bir leyleðin þakýrtýlarý
Mezaraltý kuyusunun berrak buz gibi zemzem suyu yitik
Köy bana küþmüþ nedensiz, tepesinde dolaþan karabuluttan belli!..

Güneþ elvedaya hazýrlanýrken duygular alýp götürdü beni
Ýçimde derin hesaplaþmalar, mavi güle dokunuþlar
Nehirler boþalýyor dolmayan Okyanus’lara
Bitmeyen hýçkýrýklar, zamana baþ kaldýrýrcasýna öfkeler
Bir ben miyim þu acunun içinde yalnýzlýðýna gömülen
Lavantalar, menekþeler burnumda türüm türüm tüterken
Gece vakti zuladan çýkacak kadehlerin kavgasý var bugün!..

Zafer Direniþ
...

Doktorlar çaresiz dinmeyen kalp sancýlarýna...


Sosyal Medyada Paylaşın: