yalnýz yürek çýrpýnýyor þurada. ne açtýr, ne susuz, kara kara düþünmekten kalmakta uykusuz, biliyor yaþamak olmuyor onsuz. acýlar da biriktirmiþ dünyada? yalnýz yürek çýrpýnýyor þurada.
zannetme gece arsýzca kurulmuþ oturur, kimi zaman aðlar bazen de suskun olur. fecirle kime inat candan geçer, vurulur. bataklýk gülü zamansýz açýp savrulur, inatla tekrar doðar da manasýz hayata darýlýr. gözleri, gözlerimde, tamam da, yalnýz yürek çýrpýnýyor þurada.
öksüzlük içinde yeþerse acý, incinen ruhlara batar dikeni, bazý yaralarýn yokmuþ ilacý, nafile dünyada kim bulur beni? bilirim, kahpece dert bulur beni. kirletir masumca nazik bedeni, sonradan duyarlar emircan seni. baki deðil geçiciymiþ bu fani. sor öðren kim koþarmýþ feryada? anne, baba, kardeþ, bacý, yar, dost, ya da?! yalnýz yürek çýrpýnýyor þurada!.. 24.6.2023 Emir Þýktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emir ŞIKTAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.