Tanýdým yüreði sevdalý bir gül, Hüzün çekmiþler ya yüzünden belli. Hayatý çöl kuþu kalbi çoþkun sel, Güzel gülüþleri özünden belli.
Sevgiye hem haldir kanmýþ pýnara, Bedeninde deðil yürekte yara, Düþünce anlarsýn sen onu dara, Çoðu hiçe saymýþ azýndan belli.
Kana kana içsen doyarým sanma, Sen de onun gibi derinden yanma, Mevlana aþkýyla savrulup dönme, Kýzgýn çölde yanmýþ közünden belli.
Hangi diyar onun çileli hali, Herkes akýllý der sevdasý deli, Yakarýþý harlý savrulmuþ külü, Dumanlý yollarý izinden belli.
Aslansofu toprak kýymet bilene, Can kurban onun saçýn teline, Hazan mevsiminde açan gülüne, Aðýtlar yakýþý sözünden belli, Onun bu halleri gizinden belli. Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Aslansofuoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.