Gidiþiyle baharý çevirdi zemheriye Bir fotoðrafý kaldý ondan bana geriye Beslediðim umudun hepsini yýkýp gitti Bir kurþun sýkýverdi içimdeki periye
Hasretiyle kalbimi ha bire yoruyordu, Gözlerimi kapatsam karþýmda duruyordu. Ne kadar unuturum desem olmuyor iþte, Sigara vurur gibi aklýma vuruyordu.
Yorgun kalbi aþkýndan uzakta tutuyorum Yaþamla savaþýrken onu unutuyorum Bazen gönlüm kavgaya kalkýþýyor aklýmla O zaman da kendimi düþle avutuyorum
Ne sabýr kaldý bende daðýlaný derecek Ne de taze anýlar, hasreti giderecek Tükenmiyor çilesi aþk derdine düþenin Bilemem bu kalp daha ne acýlar görecek