Eşkal Kölesi

suyun kokusuydu
ah bilmiyordu
ney’in felsefesiz kokusuydu


kâh zamansýz ve üryan
kâh dumansýz ve zindan
bir ihtilal deðirmeni
göz altýnda eþkal kölesi
kah bir rüyaydý
uyanýnca yanaðýndan öptüðüm


renklerin darasýnda gökkuþaðý
kenti apansýz kanatan
yarasýna þifa diye sürdüðüm
eþsiz bir siyah kadar aðýr
bazen de gölgeleri budayan bir deli rüzgâr
ellerinde tüy sarýsý
seviyor muydu sevmiyor muydu
sevdasý papatyalarýn kanunda
her halükarda cezasý aþikar
küle kadardý mabedinde rengi
iki damla ateþ
iki damla vira isyan


aðlatýr limanlarý
aðlatýr melâlinde tutuþan gemileri
feryadý dalgalara dokunan acý bir hatýra
aðlatýr nice güneþ nice ay düþüren geceleri
kireç kokusu sinmiþ duvar diplerinde
bazen de bir beyaz çýðlýk
yersiz
tarifsiZ
sol minörde köz ziyafeti
her harfini
nefes nefes çaktýðým göðsüme


kâh
inzivada sahra hamaðý kalbin
viranesinde bir garip avare
(s)ustan kovulmuþ bir meczup gibi yaka paça
tavrýyla kumlarý paralayan
her çölün biraz soluduðu
zamanýn kör tutkusu
ah bilmiyordu
hangi yolculuðun boyuydu bu


ah iþte oydu
saçlarý kelebeklerin avlusu
ruhu ’’kanatlarla doluydu’’
gözleri bir deniz ötesi
gözleri göðün çocukluðuydu sanki
,



_boran

Sosyal Medyada Paylaşın: