Hüzün makamýnda çalýndý þarkýlar Meyler döküldü ortalýk duman altý Sahne de Mihriban söylenir Ben ise buðulu gözlerim ile bakarým Hem mazi ye hem de umudum olmayan ati ye Sen ise gözlersin beni o kýrýk camlarý olan yeþil pervazlý pencereden Bilmem neden hala dolaþýrým o arnavut kaldýrýmlý sokakta . Þakaklarýmda bir derin çizgi ve ayaklarýmda pranga Yürürüm aheste aheste biraz sarhoþ biraz da yorgun Tarumar olan bedenimi sürürüm yanýmda Bana yük olan ve yüksündüðüm ne varsa yanýma alarak Ne sen varsýn yanýmda ne de benden bir zerre artýk bu bedende Huþu içinde uyumak arzu ederken Hicran karasý gözlerin yuregimi daðlamakta
Sosyal Medyada Paylaşın:
salim ince Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.