Demiþsin ya! “Zamaný küstürdüm, Yüzüme bakmýyor aynalar” Zaman kahpe, Aynalar riyakar… Anýlar var bizimle, Mesut ve bahtiyar… Tütün dizer gibi diziyoruz, Anýlarý ömrümüzün kargýlarýna, Unutturuyor zaman insana, Kendini kendindekini… Tanýyamýyorsun, O hayalinde biriktirdiklerini… “Yoksun eski halinle artýk hayali de, Kendimi bile tanýyamadým resimlerde” Diyorsun dizelerinde…. Yeniler resetliyor mu ne ? Eskiler eski topraklarýn, Altýna sürükleniyor, Zaman seliyle birlikte…. O ilk gençliðini, Masum çocukluðunu, Tanýyamýyor Ýrade denen egemen güç… Yaþamýn zorluklarý Bir örtüyle kapatýyor, Geçmiþin güzelliklerini… Hýzlý geçiyor zaman, Bir göz açýp kapamada ömür. Doðuyorsun, Bir gün doðumunda, Sevinçler kapýmýzý çalýyor. Ölüyorsun, Bir solukta tükeniyor ömür, Hüzünler evimizi sarsýyor. Vakit varken, Oturup paylaþmak, Bir kuru simit, Ve ince belliden çay…. Sevmeleri erteleme! Sevdiðini þimdi söyle hemen, Nefesin tükenmeden… Hadi gel diye çaðýrtmýþsýn, Ve tembihlemiþsin…. Vakit tamam diye… Ýllaki de gecikme!
Nasýf ACAR 14.06.2023 Denizli Muhammeddin Kýrlý Öðretmenime…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasıf acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.