YÜRÜDÜ GÜN BOYU AYAKLARIMIZ

YÜRÜDÜ GÜN BOYU AYAKLARIMIZ

Yürüdü gün boyu ayaklarýmýz.
Derdimiz büyüktü yaðardý gökten. Pervasýz dünya sardý dört yanýmýzý
Ve diken topladýk kan damlasýndan
Öylece uzandýk durmadan ufka
Ne umut bekledik, ne medet dünden
Bir þafak estirir saçlarýmda sen Dokunan yeli içime çeksem
Hayale ram olan güneþ gibisin.
Beni ýsýtacak ýþýðý bulsam
Aklýmdan gül karasý gözlerin geçer.

Hapsetsem gün gelir tüm sevdalarý
Bana yýkanacak ateþ olursun Mahþerimsin kalpte duman karasý
O vaha gözlerin gül goncasýdýr.
Felek sen yýktýn sarayýmýzý

Kýrlangýç misali savurdun bizi.
Süzüldük bir anda yol kývrýmýna Bükülmüþ giderken çok uzaklara Sürgüne gönderdin tümden aklýmý
Denizler taþýrken sandalýmýzý
Titrek dalgalar döverdi bizi

Ufukta korsansý bulutlar gezer.
Korkular Araf‟a yükselir birden.
Celladýn darbesi yýkar enseden.
Kan revan dökülür bakýþýmýzdan.
Fermaný kesilen mahkûmlar gibi.
Ayrýlýk seherde olur sanmýþtým.
Görmedik yaþanan son günümüzü.

Serzeniþ
Sosyal Medyada Paylaşın: