_Hüzüncem_

hangi gözlere deðdi yýldýzlý gülüþlerin
ben yoluna minnetle serilmiþ zifiri bir gölge iken
hangi sahranýn baðrý yandý ateþlice bakarken
seni karlý bir daðýn dumanýnda türkülerken ben


ah benim
derbeder köþemin muteber çiçeði
ah kanýmýn en soylu ýlgýný
hýrçýn dalgalarýn cengaver kadýný
hangi ülkenin limanýna demirledin adýný
lanetli bir nehrin sýð sularýnda çalkalanan bir að iken ben

yalnýzlýk rýhtýmýnda yalnýz gezen
siyah peçeli bir hancý
nerede o dümeni hasret kokan gemilerin
izi yok artýk þehrin gri kaldýrýmlarýnda ayak seslerin
rüzgâr gibi esiyorum durmadan
uðultusuyla çekiþir çýðlýðým
yüreðim sorular mahþeri bilmem bu kaçýncý
nedir Yarab nedir düþlerimi kemiren
anbean bitirecek beni
baðrýmda seðiren sancý


sensizliði oynayan bir tiyatrodur âlemim
kim bilir nereye kadar sessiz ve perdesiz oynayacak
yüklemine üþümüþ bir özne
güneþine küsmüþ bir ayazým
dokunsan aðlayacak
korkarým maviden yoksun ölü bir denizin dibinde boðulacak
nereye baksam her yerde yüzün
ufkuma çizdiðin daðlar bile daðlanacak


her þey boþ ve yavan
yürürken ömür denilen dikenli yollardan
hüznümün hantal kuþlarý mýydý avuçlarýmda yuvalanan
var git!
oyalanma bre gönül
ne vardý sanki avare olsan biraz
varsýn inleye dursun dem beste nevalarýn operasý
elbet bir gün
uçar gider uzaða içinin kuytularýndan
,




_boran
Sosyal Medyada Paylaşın: