ebet müddet
en güzelin nöbetine durandýr o
bir dokunuþluk temasýn heyecanýdýr
kalpte sýcak bir umudun
gönülden gönüle bakýþýn hatýrasýdýr
var gibi görünen
bir yokluktur sevgi
gecenin siyahýný yýrtan hilaldir o
yusufun gömleðine uzanan eldir
aþk olmaya doðru yürüyüþtür
züleyhanýn gözlerinde ki
parýltýdýr sevgi
dað yamaçlarýna
tatlý ürpertiler býrakan yeldir o
içten içe tutuþan
uzak þafaklarýn közüne serpilen sabahtýr
yumuþacýk sularýn tenini okþayandýr
ümitli doðuþlarý
kar beyaz besleyendir sevgi
sabah güneþinin önüne çekilendir o
boy aynalarýna vuran bir resimdir
ayýn on dördünün zemine düþen gölgesidir
tene dokunan ipeksi bir siluetin
duygusudur sevgi
arþa yükselen gece yolcusudur o
dal uçlarýndan göðe açan sancýlarýn meyvesidir
hüzünlü inzivalarýn çeperini zorlayan fecirdir
ince sýzýlý rüyalardan
uyandýrandýr sevgi
gürültülerden el etek çekmiþ
keskin bir suskunluktur o
ateþli vakitlerde alev kesilen bir isyandýr
ümitli bekleyiþlerle
avuçlara berrak müjdeler doldurandýr
gökten nur sütunu misali
inendir sevgi
en soðuk kýþ gecelerinin ziyasýdýr o
yürekten þehirlerin ufkuna
yaz yaðmuru düþürendir
siyahlar üzerinden nefes nefes
gecenin endamýný
sabaha taþýyandýr sevgi
mahþer sabahýna hayalleri ulaþtýrandýr o
ümidi diri tutan yürüyüþ yoludur
bir hicret yürüyüþü ki ete kemiðe bürünmüþ
yepyeni menzillerin
baþlangýcýdýr sevgi
gökte asýlý bir ümittir o
kurtuluþ çeraðý gibi yeniden doðandýr
orta yerinden bölünen kaderdir
gökten yere doðru
bir bakýþtýr sevgi
üstünde uyuya kalýnmýþ sevdadýr o
göðe dal budak salmýþ nurlu bir kandildir
bir gül cemresi gibi kutlu doðumlar yüklenmiþ
her gece
gönüllere inendir sevgi
gönüllerde gizli baharý uyandýrandýr o
aklýn topraðýna göðün ziyasýný yetiþtirendir
ümitsizlik soðuðundan
ebet zamanlarýna filizler devþirendir
gecelerin en olgun
en ýþýklý
en berrak
en nurlusudur
sevgi
redfer