Deme be usta
Deme be usta
Ýnsan topraðýnda olmuþ karýnca
Dil söyler derdini dertli olunca
Bir haddini bilmez üste basýnca
Ezilmekte kader, deme be usta
Günü aydýnlatan güneþtir fener
Zifri karanlýkta ay yýldýz söner
Önde bir kibrit çöpü yakmak hüner
Çekilmekte kader, deme be usta
Ne kanayan gül ne inleyen bülbül
Olmayacaksýn kimseye köle kul
Yanmaksa mesele yanarýz köz kül
Eðilmekte kader, deme be usta
Sevdayý katmazsan sürülmez dava
Yaþamak güzel yaþanmaz bedava
Gövdeyi koydun mu el âlem hava
Sürünmekte kader, deme be usta
Nice gördüm vicdan kara kalbi taþ
Coþkûnî serkeþ derler çekiyor baþ
Ben yürürüm gelen olursa yoldaþ
Yenilmekte kader, deme be usta
Coþkûnî
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.