Altý aylýk iken babasýz kaldým
El tutacak kiþi kapýsýn çaldým
Düþe kalka elden tecrübe aldým
Senin tavsiyene muhtacým baba
***
Babam diyeceðim elden tutmadým
Huzur içerisinde lokma yutmadým
Babama sarýlýp yatak yatmadým
Þefkatli koluna muhtacým baba
***
Sensiz geçen nice bayramlar geldi
Babasýzlýk körpe baðrýmý deldi
Babalýk dediðin sonuçta eldi
Kol kanat germene muhtacým baba
***
Bu yaþýma kadar baba demedim
Bir sofrada birlik yemek yemedim
Babam diyeceðim biri sevmedim
Baba demesine muhtacým baba
***
Akgül’üm diyor ki yetim çocuklar
Belki ahrette baban kucaklar
Baba sevgisiyle tütsün ocaklar
Baba gölgesinde büyün çocuklar
19.06.2023
Öksüzlük özüme iþleyip durur,
Bu gönül çileden hayal uydurur,
Babasýz babada uluymuþ gurur,
Babasýz babayla büyür çocuklar...
Nurettin GÜLBEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.