ANILAR MEZARLIĞI

Kýrmayýn çiçekleri, ezmeyin çimleri
Bize mesken oldu, þu yaban elleri
Ah-u figan ederken, garip bülbülleri
Boynunu büküp bekler kýrmýzý gülleri

Artýk, kuþlar ötmüyor bu topraklarda
Arýlar výzýldamýyor kara kovanlarda
Çocuk sesleri duyulmuyor sokaklarda
Perdeler açýlmýyor kimsesiz konaklarda

Meydandaki çeþmede gelin-kýz kalmamýþ
Okula baktým da sadece dört duvar kalmýþ
Hele eski cami, sanki secdeye kapanmýþ
Sanýrsýnýz burada hiç ama hiç yaþanmamýþ

Harmandaki seten zamana yenik düþmüþ
Yandaki dibektaþý içi boþluktan büzüþmüþ
Çocukluk anýlarý da pýnarlarda yüzüþmüþ
Komþu komþusuyla çoktandýr küsüþmüþ

Kendimizi unuttuk da, tarihi de unuttuk
Çocuklarý kýþýn, conguluslarla korkuttuk
Arada bir de, bacalardan torba sarkýttýk
Þýmarýk balalarý biz, iþte böyle uyuttuk

Anýlar mezarlýðýndan sizlere selam olsun
Gönül isterdi ki her þey, yerinde dursun
Ne olur artýk, yerel tarih bari korunsun
Cümle dostlarýmý Yüce Rabbim korusun

Ýshak ÜNLÜ YOZGAT
19 Haziran 2023

Sosyal Medyada Paylaşın: