BABADIR…
Babasýz da hayat sürer elbette,
Bilene, tecrübe üstün kýymette,
Evlat öðrenmeyi ar görse hatta,
Yaþamda doðruyu bilen Babadýr.
Yoluna ýþýktýr gocunma evlat
Babanýn ardýnca söyleme heyhat!
Tanýyan insanlar der deðerli zat,
Evlat kötü olsa, ölen Babadýr.
Fikrini söylerde evlat darýlýr,
Bu zihniyet ile nere varýlýr?
Baba, peþi sýra koþar yorulur,
Evladýn derdini bölen Babadýr.
Rüzgara kapýlan yaprak misali,
Sürüklenir sahip yoksa ahali,
Baþýboþ olmayý özgürlük hali,
Sayýyor zavallý, solan Babadýr.
Herkesin kendine yetmesi güzel,
Kökleri üstünde bitmesi güzel,
Vakti geldiðinde gitmesi güzel,
Zamansýz aðlayan, gülen Babadýr.
Kendini Allame sanan zavallý,
Babadan duasýz olsa ne hallý?
Çýkar yol öðrenmek için bir fallý,
Çarpýnca, saçýný yolan Babadýr.
“Baba sýrtýmda dað” diyende olur,
Yaþlý maaþýný yiyende olur,
Baþarýsýz olsa “sayende” olur,
Emircan, zor günde kalan Babadýr.
19.6.2023 Emir Þýktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.