Yorgun olsa da hali, huzur verir yarlýðý Cývýl cývýl kuþlardan, bozulmaz nazarlýðý, Bir saba makamýdýr, gönüllerde varlýðý Vuslata yol verendir, koca çýnar aðacý.
Bilge bir aðaçtýr o, tarihine hor bakma Gölgesinde nefes al, ceddine kötü çýkma Saðlamlýktýr si mgesi, kutsal abide yýkma Öksüze kol verendir, koca çýnar aðacý.
Bana bir yer verseler, bir çýnarýn gölgesi, Huzurla iþtah açar, kuþlarýn coþkun sesi, Tertemiz havasýnda, bitmez aþkýn bestesi Sazýma dil verendir, koca çýnar aðacý.
O çýnarýn altýnda, ne varsa bil ruhumda, Sanki beni çaðýrýr, her akþam gül-þahýmda Þurada neyim kaldý, gelen yaz, son ahýmda Yangýna sel verendir, koca çýnar aðacý.
A yazýlmýþ gövdene, bu aþýklar hep böyle, Bu nasýl bir eziyet, sende gel bunu söyle, Senin altýnda doðdum, seninle cihan eyle, Devlete dal verendir, koca çýnar aðacý.
Sayýn dostlar, bu þiirim daha önce güne gelmiþ bir þiir olup, ayak ekleyerek yeniden düzenleme yaptým. Umarým beðenirsiniz.
Saygý ile esen kalýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.