Karanlýk bir gecede bulanýk suya olta Attým ki ne göreyim balýk yerine yengeç... Takýlmýþ aðlarýma kendinden emin volta... Atýyor pervasýzca tuttum,tutuldum;çok geç!...
Hangi tarafa baksam aklým hep on altýda... Akrebe kýzýyorum,yürüme tembel tembel.. Þekiller sana benzer;ýþýkta,karaltýda; Heceler edalaþýr mutluluk ister bedel!
Aklýmýn duvarýna fotoðrafýn üçü de... Sýra sýra asýldý;biri var ki söylemem ! Dalýndan yeni kopmuþ,tam ideal ölçüde Sere serpe uzanmýþ;görse ne der el-âlem
Can yanar su,su diye buz gibi kaynaðýndan! Mavi okyanuslarýn kavrulmuþ tuzu deðil !... Mecnûn’u çöle býrak,Ferhat’ýn aþk daðýndan; Ab-ý hayat fýþkýrýr : Ben içtim,sen de eðil! Sosyal Medyada Paylaşın:
AHMET TURANOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.