Annem bugün mezarýna geldim… , yabani otlar çýkmýþ topraktan! sanki saç tellerine benzer!
yaðmur yaðýyordu oðlun aðlýyordu dedim sen aslýna döndün ben ise hala gurbette annem…
hani o mezardan çýk desem bu imkansýzdý okus pokus edip essem bu faydasýzdý geri gelmeyecek zaman öyle arsýzdý…
aramýzda berzah hep tekerlerimde ah dualarýmda vah ki vah çaresizlik vardý.
sana ne diyeyim ki sana ne verebilirim ki sen sonsuz hayatýn içinde bense yalan dünya kafesinde yaþam devam ediyor.
öldüðün gün geri gelmek üzere medyada paylaþtýðým kutlamalar beni üzmekte seni kalbimde yaþýyor biliyorlar yalnýz bu yýl dönümünde matemim var zannedilmekte annem.
topraðýnda bile kokun yoktu çiçeðinde sýrlanmýþ izlerin kabrin üstünde hiç sevmediðin böcekler çoktu topraðýnda yabani otlu karmaþa ve güneþe inat senin gibi kurumuyordu…
yaþadýklarýmýz aklýma geldi tutsam tutulmuyor ayný lezzetli yemeklerin yutsam yutulmuyor sanal bile olsa anýlarýn artýk eldi…
uðurlar ol benim mutlu olmam için ne çok çalýþtýn lakin sende çoktan topraða karýþtýn ölümden korkmuyorum dediðin yeni yaþamýna alýþtýn annem…
Saffet Kuramaz, 17.06.2023, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.