Bir sessizliðn avlusunda bulmuþtum seni Üstümüz baþýmýz karýþýklýk Zihnimiz mengenede Ruhumuz rüzgarlar kadar savruk Susamýþlýktý bizi yaklaþtýran Uzaklaþtýran yýpranmýþlýk Eksik bir tabloyduk o an ve oldukça karýþýk Iþýðýn koynuna yüzüstü düþmüþtük Sessizlik seni avucunda tutuyordu Beni yorgunluk Sessizlikten önceki fýrtýnaydýk Kalbimiz kendine deniz feneri Kendimizi taþýmaktan ürktük belki Yada taþýyamamaktan Ýçimizdeki kayýp kervanlarý bulmaktan Seninki kendinden firardý o gece Ve zehirli ay ýþýðýndan Benimki umutsuz bir akþam voltasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
murat halıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.