Gece Karanlýk saçlarýný Çoktan sermiþ Ýstanbul’ un üzerine Yaðmur yaðýyor Ama ben ýslanmýyorum Yarým kalýyor dudaðýmda Hüzzam bir þarký Hýçkýrýklarým yýrtýyor Karanlýðýný gecenin Aðlýyorum
Bu gece Kýz Kulesi Hiç olmadýðý kadar yalnýz Hiç olmadýðý kadar mahsun Ayasofya Ve yýldýzlar Her gece Avuçlarýma düþen yýldýzlar Yok bu gece Aðlayan ben miyim Yoksa Ýstanbul’ mu Bilmiyorum Erkekler aðlamaz diyen Þarlatana inat Tutsak bir nehir gibi Çaðlýyorum...
Biliyorum Bulut aðlamazsa Toprak gülmezmiþ Ve biliyorum ki Ýnsan unutulmazsa Ölmezmiþ.. Þimdi aðlýyorum Ki toprak gülsün Unutuldum madem Bu yürek ölsün An gelir Yine dirilir Taze baharlarda Zira budur sevginin manasý "Her dem yeniden doðarýz Bizden kim usanasý..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
yitiksevdalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.