SEN GİTTİN GİDELİ BABA

Baba!
Sen gittin gideli, bu hayattan....
Çok yanlýzým baba...
Hayatýmýn hem ilk, hem sonbaharlarýn da artýk yorgunum baba!
Çünkü!
Sen yaným da yoksun Baba!
Hep yaþam mevsimlerim kýþa döndü.
Meðerse!
Sen benim tek, dayanaðým...
Sen benim hep,
enerji kaynaðýmmýþsýn Baba!
Pek anlayamamýþým...
Meðerse ne kadar zormuþ
hayatla tek mücadele etmek.
Evet, yaþam ne kadar zormuþ, Baba!...
Hele bir de...
Sensiz ve öksüz kalmak...
Daha da zor Baba!
Sen gittin, gideli...
Sanki, hayatým da mevsimler deðiþti.
Ýlkbaharým kýþ oldu.
Hayatýmýn çatýsý hep karla doldu.
Yorgunum Baba!...
Çok yorgunum!..
Çok umutsuzum!
Senin yokluðün da, çok yýkýldým!
Çok yanýldým Baba!
Çocukken anlattýðýn masallar da.
Hep, devler!
Canavarlar! Kötü insanlar!
Ve zalim krallar vardý....
Uyuduðum da rüyalarýma girerdiler.
Korkmazdým!
Çünkü, yanýmda hep sen vardýn Baba!.
Sen, benim masal kahramaným olup...
Hep sen kötüleri yenerdin.
Adaleti sen saðlardýn.
Çünkü, sen benim rüyalarýmda ve gerçek hayatta tek kahramaným.
Sendin Baba!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: