Ah, sevdalým uyusam rüyalar Uyansam nur yüzün kandýrdý beni Hasretin baðrýmý daðladý Iþýðý sönmez gözlerin seni bana baðladý Uðruna gözlerimden kanlar aktý Bunu duyan çiçekler hüzünle aðladý Sordu bana aðlayan çiçekler nedir bu hüzün Bense düþündüm nasýl geçicek onsuz günüm Yine sordu bana aðlayan çiçekler nedir bu efkar, nedir bu ahkam Ben yine düþündüm ne zaman alsa da beni ölüm Caymayacaðým sevdamdan,zifiri bir sýratken de önüm Vazgeçemem senden vazgeçmem Çünkü, bir tebessümündür kalbimi parçalayan, Seni esal etmekten olmaz hiç takatim Kimlere sorsan yoktur ki böyle güzellik, Senin yanýndayken kalmaz hiç asaletim Þu daðlar seni sorar,bitmez bu acý hasretlik...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASYLOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.