Hal bilmez, söz bilmez þu nadanlarýn elinden Periþan olup, hüzün ve hicrana düþmüþüm Doymak bilmeyen aç gözlü ruhlarýn dilinden, Köþe bucak kaçan bir su-i zana düþmüþüm.
Yüce Zatýn verdiði ilim irfan dersinde, Ne vicdan anlar, ne de irfan içerisinde Alimlerin yanýnda, arifler meclisinde Ýlimsiz irfansýz bir imtihana düþmüþüm.
Devletin malý dedik, kýymadýk hiçbir pula Kör olmuþ gözlerim yapýþtý bir naçar kula Ölmüyor ki! þu fani cismim, ruhum kurtula Mecnun gibi sahra-yý beyabana düþmüþüm.
Bir zamanlar elimde, kalemler ak-pak idi, Güzeller vardý etrafýmda, dil-ü pak idi. Sanki gönlümdeki herkesten, pir-ü pak idi. Þimdi gönlümdeki kara sevdana düþmüþüm.
Ele geçer mi? bu zamanda namuslarýndan, Gözlere uyku girmez, gece su-i zannýndan, Býraksam gönlümü, bakmaz kimseye arýndan, Hakiki dost zannedip, bir Yaban’a düþmüþüm.
Aþýklar meclisinde gördüðüm, her bir güzel Baka kalmýþtým, ela gözlerine gör, güzel, Tanýþtýðýma piþman etti beni, yar güzel Mecnun leyla gibi, Gül-ü Canan’a düþmüþüm..
...andelip...
Sosyal Medyada Paylaşın:
andelip Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.