bir rüya görelim
önce yumalým gözlerimizi
uyuyalým, uyuyalým…
ruhumuzdaki bütün kinler,
nefretler, düþmanlýklar
arýnýp gidesiye kadar uyuyalým…
aniden bir saadet ülkesinde açalým gözlerimizi
yýllar yýlý yaþayalým orada
sonra acý gerçeklerin mutlu düþlere
paslý demirlerin parlak gümüþlere döndüðünü
yavuz bakýþlarýn tatlý gülüþlere durduðunu görelim
o altýn çaðý
o pýrlanta zamanlarý yaþayalým
herkes kendi iþini en güzel þekilde yapýnca
o ülkede mucizeler yüz göstermez mi
maslahat düzelmez mi
ilerleme hýz kazanmaz mý
süfli dünyanýn geldiði noktada
baþ gösteren bütün kötülükler
kor deðmiþ karlar gibi
eriyip gitmez mi
þimdi zamanýn nefesi daralýyor
üzerimize serpilen kasvetten
soluk almakta zorlanýyor gibiyiz
turna geçmez daðlarda kaybedilmiþ
umut patikalarýmýz
sancýlý gecelerin karanlýðýnda yitirilmiþ
tebessümün son güzergahý
ne buhran
ne de fakr-u zarurettir
bizi bugün düþkün ve zelil kýlan
vicdanlarýmýza atýlmýþ çektiklerinden sýzan
bunca kötülükler de deðil
bizi mutsuz eden
hayýr, ihtirasa dayalý dünya düzeninin
üzerimize boca ettiðinden
ayrý bir þey bu
belki içimizdeki yabanilikler
belki görünmeyen düþmanýmýz
temennim odur ki
hayat, senin ve benim için en doðru hayat olsun
saadetin yýldýzlarý ufkumuzun ululuk burcunda parlasýn
güneþin ýþýðý erdemin þafaðýnda doðsun
arzularýmýzýn sedefleri incilerle dolsun
þeref çýnarlarý yeþile boyansýn
lütuf fidanlarý güllerle donansýn
gönüllere mana reyhanlarýnýn güzel kokularý sürülsün
sadýk kalplerin nurlarýyla aydýnlanmýþ gülümseyiþler
çarpsýn dimaðlara
katýksýz meveddet sevinciyle parlayan ýþýklar
vursun yüzlere
nun ve sad hakký için
aþkýnýn ateþine atsýn Allah bizi
yaksýn da...
yaksýn...
redfer