SIR, SÖZ, ÖĞÜT
Olur olmaz yerde aðzýný açýp,
Ne gelirse deyip dillere düþme.
Sözünü söylerken kendinden geçip,
Sýrrý ifþa edip ellere düþme.
Her yerde doðruyu söylemeli dil,
Her doðru her yerde denmez, bunu bil;
Sýr saklama bilmez; bön, aptal, gafil,
Cühela, boþboðaz kullara düþme.
Aðzýndan çýkaný kulaðýn duysun,
Sözünü bil, söyle; duyanlar aysýn,
Kim yanlýþ giderse rahýndan caysýn,
Sen el gibi yanlýþ yollara düþme.
Sana sýr verirse dostun, ahbabýn;
Duygunla kabýna sýðmazsa kabýn,
Gafiller dese de söyleme sakýn,
Onlarýn düþtüðü hâllere düþme.
Âþýk Ürmelî’nin çoktur hatasý,
Yanlýþ yapmak için dolmuþ kotasý,
Çaldýðý sazýnýn yoktur notasý,
Der, perdesi tutmaz tellere düþme.
11.06.2023
Ramazan AÐIRTAÞ (Âþýk Ürmelî)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.