ELİF’İM

Sargý merhem tutmaz kalbimde aðrým,
Umut ver ateþim sönsün Elif’im.
Sevda oklarýyla yaralý baðrým,
Hedef tahtasýna dönsün Elif’im.

Tek hükmü infazým, padiþahýmsýn,
Her iki cihanda, vuslat ahýmsýn.
Secdei rahmaným, kýblegâhýmsýn,
Sen bana ilahi yönsün Elif’im.

Sevdanla ben beni bahtýyâr ettim,
Gurbeti kendime öz diyâr ettim.
Seni sevdiðimi aþikâr ettim,
Eðer bilmiyorsan bönsün Elif’im.

Kör talihim býrakmýyor yakamý,
Arada engel var gülüm þakamý.
Ýstemem dünyada malý makamý,
Benim tek özlemim sensin Elif’im.

Yalnýzlýðýn karanlýðý çökerken,
Hicran baðlarýmýz gazel dökerken.
Her seher vaktinde þafak sökerken,
Umutlarla doðan günsün Elif’im.

Oksijenim sensin verip aldýðým,
Nurlu mah yüzüne baka kaldýðým
Kaygularla hayallere daldýðým,
Bugünsün yarýnsýn dünsün Elif’im.

Çaðlar gönül suyum hem bendsiz arksýz,
Felek can öðütür diþlisiz çarksýz.
Mecnun’dan Kerem’den Ferhat’dan farksýz
Beni meczub eden sensin Elif’im.

Ýzin ver gireyim koluna kurban,
Sarýlayým selvi dalýna kurban.
Aslansofu senin yoluna kurban,
Bu bunun sevdiði densin Elif’im.



Sosyal Medyada Paylaşın: