Gezme âþýk ovada heybeleri yer merkep Koca pýnar kurumuþ kaynar derede akrep Dinozor kemikleri görünür her tepede Karlý daðýn ucuna kurulur mu hiç mektep Tanrý olan aþýðý, neden beklesin, sebep?
Bulutlar yüklü gezer rüzgâr kendinden geçer Düþünür insan olan yaþamaktan vazgeçer Milyarlar dalga dalga tapýnýr taþa yoktan Kovalanýr iklimler cennetten düþler kaçar Tanrýsýz yaþanýr aþk, âþýk gönül parçalar
Kurdurmuþ takvimini kurmuþ vuslata çare Ölçüsünü kaybetmiþ zamaný pare pare Âþýk hep kahýr çeker âþýk hep kahýr içer Hey gidi sahipsiz kuþ, küsmüþ kanadýn yâre Hey gidi koca âþýk, Tanrýn ölmüþ, bin kere
Hani sen her hayalde görürdün ya yârini Cahillere ses etme âlimler yer pîr’ini Ha robot kul kölesin ha mezarda bir mevta Yapay zekâ dirilse nasýl sever birini Âþýk olan neylesin yu Tanrýnýn kirini
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yinsani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.