Bir hasretlik şiiri

Yýllardýr su içmemiþ gibi
Anne seni çok özledim
Sensiz hiç çiçek açmamýþ gibi
Anne seni çok özledim...

Sen mezara, ben hasrete düþeli
Bir aklý baþýndayým, bir deli
Ödüyor gibi büyük bir bedeli
Anne seni çok özledim...

Cam kesiðidir, kesiklerin þahý
Zalimi aðlatýr kesilenin ahý
Ondan da beter sensizlik sabahý
Anne seni çok özledim...

Ellerim hiç inmedi havadan
Dualarým yardým istedi rüyadan
Ýmtihan bitmedi diyor Yaradan
Anne seni çok özledim..

Dön dön diye aðlasa öksüz kuzun
Yüce Mevla vermez mi? biraz izin
Birkaç saatlik yastýðým olsa dizin
Anne seni çok özledim...

Dediler, erkek adam nasýl aðlar
Dedim; aðlamayan beni nasýl anlar
Yürekten taþýnca gözden damlar
Anne seni çok özledim...

Ah anne! büyüttün beni þefkatle
Kahpe dünya dönüyor nefretle
Yaþanmaz bu dünyada, bu hasretle
Anne seni çok özledim..

Anne, halisane bir özlem bendeki
Halis eridi, görüntüdür tendeki
Ne olur, beni de alsýn; Mevla’ya de ki,
Oðlum beni çok özlemiþ.....


Sosyal Medyada Paylaşın: