Yalnızlık Üzerine
Seninlemiyim sensizkende
Mutlumusun bensizkende
Ayrýlýk uzakta olmak deðildir sadece
Yalnýzdýr insan bazen beraberkende
Göz diliyle konuþamýyorsan
Gönül baðýyla birleþemiyorsan
Uzaktan uzaða seviþemiyorsan
Yalnýzdýr insan beraberkende
Öyle bir söz söyle ki lugatta olmasýn
Bir vaatte bulun ama sözde kalmasýn
Bir sevda ateþi yak hiç sönmesin
Yoksa insan yalnýzdýr beraberkende
Herkes koþar bu yolda finale kalan azdýr
Ayrýlýr yollar bir gün ortada kalan boþ sözdür
Gerçek aþký yaratan kalplerdeki özdür
Yalnýzdýr yoksa insan severkende
Bir maç gibidir sevda oyunu
Ya berabere sürecek ya biri yenilecek
Kaybeden sanýrki bir daha sevip sevilmeyecek
Ýþte o zaman insan ilelebet yalnýzdýr
Kurur yavaþ yavaþ yüreðindeki aþk pýnarý
Kapanmaz bir türlü sevda yarasý
Ödenmez ruhun bedene olan kirasý
Ýþte o zaman insan hem mutsuz hem yalnýzdýr
Gelmesin hiç bu bahsin vakti aný
Bülbül olsan bulamazsýn þakýyacak altýn kafes
Nehir olsan bulamazsýn söndürecek tek bir yürekte ateþ
O zaman sevenler ahirette bile yalnýzdýr
Osman Vaýf Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.