Karanlýk bir dünyada, garip sýrlar besledi, Orda duyduðum sesler, buraya ait deðil. Garip bir el büyüttü, tüm gözlerden gizledi, Sýr içinde sýrlý el, bildiðimiz el deðil.
Kolay etti duymamý, her anýmý gözledi, Beni gözleyen o göz, bildiðimiz göz deðil. Latif olan nefesle, bedenime ruh verdi, Beni yücelten o ruh, insandaki ruh deðil.
Karanlýk dünya bitti, aydýnlýða gönderdi, Þimdiyse görmekteyim, rüyadaki göz deðil. Ruhum dediðim varlýk, yeni yeri sevmedi, Anladý ki bu dünya, kendine ait deðil.
Þahin HANELÇÝ 27.09.2007 Ortaköy-Ýstanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.