KALAN
Gülümsüyordu kadýn adama baktýkça,
Adam tokat yemiþ cüce gibiydi,
Gülümsedikçe kadýn;
Ýþportadan alýnmýþ sanýyordu yüzünü,
Birisine yaralý diyordu kapital eleþtirmenler,
Diðerine ise yaralayan,
Hali hazýrda lügate bakmak gerekiyordu,
Kalan’ýn manasýný öðrenmek için,
Ne kalmýþtý kadýndan adama,
Ýnce bir sýzý diyordu edebi yazarlar,
Gidenin kalanda býraktýðýna,
O kadar inceydi ki bu sýzý,
Ne kadýn farkýndaydý,
Ne de adam,
Ýþte gidiyordu býrakan,
Usulca kapatýyordu kapýlarý ardýndan,
Kalan yorulmuþtu kapanan kapýlardan,
Gitmeyi sayýklýyordu adam,
Hiç gidememiþti oysa,
Gülümseyerek ardýndan kalana,
Bir adam vardý odada,
Bir de sýzý, olabildiðince ince,
Sarýlýp uyurlardý birazdan.
f.a.t.
Sosyal Medyada Paylaşın:
paramedik emine Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.