Ey dost bu yarama elleme benim Dokunsan sýzýlar köz içindeyim Kaybolup gittiler yoldaþ yarenim Dile düþtüm þimdi söz içindeyim
Senin ile vardý yaþamým ömrüm Tükendi mecalim kalmadý sabrým Tuzlara basýldý yaralý gönlüm Küle düþtüm þimdi har içindeyim
Etme bunca zulmü nedir sebebin Bu kadar sevmeye bumu bedelin Beni öldürmekse en son emelin Öldüm zaten bil ki yol içindeyim
AHMET bu yarayý almýþým dünden Ne merhamet gördüm ne vefa senden Býkýp usandýðým bir kuru candan Divane gezerim çöl içindeyim AHMET BOGÜN GEBZE 13/09/2008/
Sosyal Medyada Paylaşın:
hoşkelam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.