*** HÜZÜN ŞARKILARININ DİZİNDE UYUMUŞ YÜREĞİM ***

***********************************
**********************************

Sen gittin diye
Mektuplara döþenmiþti kalemim
Artýk kalmadý sabrý kale / min
Tükendi gayrý dur durak bilmeyen
Mýsralarým
Bilinmez bir gayyaya düþtüm
Merhaba derken güneþsiz sabahlar
***
Sen gittin diye
Karanlýklara vurdum kendimi
Þimdi
Bir umut treni bekliyorum garlarda
Hüzün þarkýlarýnýn dizinde uyumuþ yüreðim
Bitiktim, yalnýzdým oysa inanmadýnýz
Bir satýrbaþýna vurdum
Gözyaþý döken ilhamlarýmý
Tutup kalemimi kýrdýnýz
***
Geceler yaðýyor þimdi
Gözlerimden çisil çisil
Kaðýtlarýn göðsüne
Çýkamýyor karanlýklardan adýmlarým
Hasretin aðýtlanýyor damarlarýmda
Sýðýndýðým mavi düþlerim tesellisiz
Yüreðimin ortasýnda bir zýndan
Melek mahkumlarý kývranýr hücresinde
Ne zaman biter bu iþkence
***
Foto Arzumda çektirdiðimiz
O resimlerin elimde
Öyle mahsun bakýyorsun gözlerime
Bir kalabalýk ortasýndayým
Sen yoksun... olsan geçerdi bu baþýmdaki uðultu !
Kapý çalýyor, koþuyorum umutla
Komþu kapýda, elinde bir tabak
N’olurdu sen olsaydýn o gelen !!!
***

Günay Koçak

8.6.2023



Sosyal Medyada Paylaşın: